قدس آنلاین - دو سه روز پیش در خبرها شنیدیم که تبریزی‌ها فروش هرگونه کفش خارجی در شهرشان را ممنوع کرده‌اند. این ابتکار زیبا و مؤثر به همت کفاشان و اتحادیه فروشندگان کفش در تبریز عملی شده و هدف آن بها دادن به تولید داخلی و مقابله با اجناس قاچاقی است که کمر تولید داخل را شکسته‌اند.
خوب! این سهم تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان یک کالای مهم در کشورمان که روزگاری در سطح جهان شهرت داشته و مشتری‌های خارجی‌اش برای آن سر و دست می‌شکسته‌اند. اما سهم ما مردم به عنوان مصرف کنندگان ایرانی چیست و کجا باید دیده شود؟ وقتی من و شمای مصرف‌کننده برای خرید کفش به بازار می‌رویم و بدون هیچ تعصبی نسبت به کالای داخلی که جوان هموطن خودمان آن را تولید کرده یا استادکار پیر ایرانی با دست‌های خسته‌اش آن را ساخته، مستقیم می‌رویم سراغ کفش چینی، باید هم منتظر بیکاری جوان ایرانی و ورشکست شدن استادکار، سرمایه‌گذار و تولیدکننده هموطنمان باشیم.
هر جفت کفش خارجی که ما می‌خریم درست شبیه تیری است که به سمت تولیدکننده هموطن خودمان شلیک می‌کنیم زیرا او به امید ما دارد تولید می‌کند. در ضمن همین تولیدکننده ممکن است جوانی که پسر ما یا برادر ما یا پسرخاله ماست را هم در کارگاه یا کارخانه‌اش مشغول به کار کرده باشد. اصلاً برادر ما نه، یک جوان دیگر ایرانی! این کارگر هموطن ما که هست! پس باید نسبت به او و سرنوشتش حساس باشیم.
ما ایرانی‌هایی که یک زمانی نسبت به سردرد شدن همسایه سه خانه آن‌طرف‌تر هم حساس بودیم، امروز چه شده که نسبت به بیکار شدن جوان همسایه خود یا پیرمرد هموطن خود حساسیتی نداریم؟
آقای فروشنده و کاسب محترمِ مغازه‌دار! شما هم به اندازه خودت مسؤولی و البته مسؤولیت سنگینی هم داری. اگر شما هم به کالای داخلی اهمیت بدهید و کالای خارجی را تا حد امکان کمتر عرضه کنید یا لااقل تبلیغ کالای ایرانی را بکنید و آن را در معرض دید مشتری قرار دهید، مطمئن باشید که کمک بزرگی به اشتغال هموطنان خود در این وانفسای بیکاری کرده‌اید. کاری که هم ثواب زیادی دارد و هم عواید آن به خود شما، خانواده شما و هموطنان شما می‌رسد. مطمئن باشید به ازای هر جوانی که برود سر کار، حقوق دریافت کند، چرخ زندگی‌اش بچرخد و بتواند ازدواج کند و زندگی متعادلی داشته باشد، شما هم در جامعه‌ای امن‌تر، آرام‌تر و زیباتر زندگی خواهید کرد و خانواده شما هم از امنیت بیشتری برخوردار خواهند بود.
درود بر آن فروشنده نوشت‌افزاری که همت کرده و در مغازه‌اش با چشم‌پوشی از سود فروش نوشت افزار رنگارنگ خارجی، با هدف اشتغال هموطن ایرانی، تنها کالای تحریر ایرانی عرضه می‌کرد. باید بر دست‌های این مرد بوسه زد!
«کفش» تنها یک نمونه و یک مثال است. هزاران نمونه دیگر از کالاهای مصرفی و صنعتی و لوازم خانگی هست که تولید داخل هم دارد اما بازار ما به دلیل بی‌مسؤولیتی مسؤولانمان و بی‌توجهی ما مردم، پر شده از تولیدات مشابه خارجی آن.
از کیف و کفش و پوشاک بگیرید تا لباسشویی و یخچال و ادوات صنعتی و کشاورزی و مواد غذایی و کالاهای دیگر، اگر با خرید ما حمایت نشوند از میدان تولید و رقابت با کالاهای خارجی - که ما داریم از آنها حمایت می‌کنیم(!) - خارج خواهند شد و حلقه‌ای از حلقه‌های تولید و اشتغال در کشورمان نابود می‌شود. پس ایرانی، لطفاً ایرانی مصرف کن!
نظر شما